Hvar kastar maður upp...?

Nú keppast jafnvel repúblíkanar um að mæra Obama og virðast alveg hafa gleymt þeim orðum sem þeir/þær létu falla í hita kosningabaráttunnar. Palin sem fyrir stuttu sagði Obama slæpast um með terroristum á nú ekki til orð um hvað það sé gott að hann verði forseti og hversu góð og falleg hans familía sé. Viðrinið Michelle Bachmann tekur í sama streng eftir að hafa næstum því tapað þingsæti sínu eftir að hafa kallað Obama anti-american og farið fram á að fjölmiðlar gerðu McCarthy-íska rannsókn á þingmönnum.

Just a few weeks ago, at the height of the campaign, Representative Michele Bachmann of Minnesota told Chris Matthews of MSNBC that, when it came to Mr. Obama, “I’m very concerned that he may have anti-American views.”

But there she was on Wednesday, after narrowly escaping defeat because of those comments, saying she was “extremely grateful that we have an African-American who has won this year.” Ms. Bachmann, a Republican, called Mr. Obama’s victory, which included her state, “a tremendous signal we sent.”

And it was not too long ago that Senator John McCain’s running mate, Gov. Sarah Palin of Alaska, accused Mr. Obama of “palling around with terrorists.”

But she took an entirely different tone on Thursday, when she chastised reporters for asking her questions about her war with some staff members in the McCain campaign at such a heady time. “Barack Obama has been elected president,” Ms. Palin said. “Let us, let us — let him — be able to kind of savor this moment, one, and not let the pettiness of maybe internal workings of the campaign erode any of the recognition of this historic moment that we’re in. And God bless Barack Obama and his beautiful family.”

 

Það þarf einnig ekki að koma á óvart að Joe Lieberman mæri Obama í þeirri von um að Demókratar gleymi að hann skipti um lið í aðdraganda kosninganna og steig meira að segja í pontu á þingi Repúblíkana í St. Paul í haust. Nú vill Lieberman að svoleiðis smámunir verði grafnir og hann geti haldið áfram að sinna ábyrgðarstörfum undir vernarvæng Demókrata. 

Marshall Wittmann, a spokesman for Mr. Lieberman, said that as far as the senator was concerned, “It’s over, and it’s genuinely time to find unity and move forward behind the new president.”

And what about that whole bit about Mr. Obama not always putting his country first? “He believes that President-elect Obama — and, then, Senator Obama — is a genuine patriot and loves his country,” Mr. Wittmann said. “The only point he was making in his campaign was about partisanship.”

 


Senior (eða var það senile?) moment...

Eymingjans kallinn...


Palin/Bachmann 2012...

Þetta er súrasta tillaga ársins. Einhver vit(fir)ringur á hægri vængnum hefur fengið þá bráðsnjöllu hugmynd að tefla fram tveimur konum í forsetakosningunum 2012. Það er ekkert nema gott um það að segja að hafa 2 konur í framboði - - svo lengi sem ekki er um að ræða Sarah Palin og Michele Bachmann.

Bachmann þessi var þar til nýlega frekar lítt þekktur þingmaður Repúblíkana frá Minnesota og þekktust fyrir mjög svo afturhaldssinnaðar skoðanir, ofsakristni og það að slefa á kinnina á George Bush. Hún stendur þessa stundina í kosningabaráttu í heimahéraði sínu og gekk tiltölulega vel þar til hún kom fram hjá Chris Matthews í Hardball. Þar endurtók hún nokkrum sinnum að Obama hefði anti-american views. Svo klykkti hún út með að segja að fjölmiðlar ættu að rannsaka þingið og sjá hverjir væru anti-american. McCarthy all over again...

 

Augljóslega var þetta frekar ósmart að segja og hefur allt snúist í höndum hennar eftir þetta og hún tapað öruggu forskoti sínu. Meira að segja Repúblíkanaflokkurinn hefur afneitað henni og skorið á fjárveitingar til baráttu hennar meðan andstæðingurinn rakar inn dollurum til sinnar baráttu. Bachmann hefur reynt að bera í bætifláka fyrir hin kengbiluðu ummæli sín en fáir hlusta nema þeir sem eru á sömu bizarre bylgjulengd og hún. Manneskjan er snarbiluð og ef einhver er anti-american þá er það hún. Megi hún hverfa af pólitísku yfirborði Minnesota. 


Meira af áhangendum McPain...

 Og þetta er árið 2008...? Woundering


Það er gott að eiga góða aðdáendur og stuðningsmenn...

Með McCain/Palin aðdáendur sem þessa þarf maður ekkert að óttast...

Palin hélt sjó, talaði mikið en sagði lítið...

Vafalítið munu menn deila næstu daga um hver stóð sig betur, Palin eða Biden. Sannast sagna þá var ekki sérlega mikið ket á beinum þessarar kappræðu frambjóðenda. Biden hélt aftur af sér, hélt tungunni í skefjum og klúðraði engu. Virkaði þó þurr á köflum. Palin stóð sig betur en búist var við sem var ekki erfitt því að eftir skelfilega frammistöðu hennar Hjá Katie Couric þá bjóst ég við 90 mínútna kjánahrolli. Það er þó ljóst að Palin er kona lítilla sæva og lítilla sanda.

Biden var mun rökfastari og svaraði spurningum Ifill ólíkt Palin sem dró reynslu sína frá Alaska inn í nær allt sem spurt var um og forðaðist í lengstu lög að svara óþægilegum spurningum og reyndar spurningum yfir höfuð. Hennar hluti byggðist mikið á æfðum frösum (sem hún flutti nokkuð fumlaust og vel) og hún reyndi meira að segja "there he goes again" trikk Ronald Reagan en með mun tilþrifaminni árangri en the Gipper. Þess utan reyndi hún endalaust að selja sig og Palin sem mavericks þegar sagan sýnir allt annað og faktískt jarðaði Biden það vel.

Palin vann kannski varnarsigur en hún tapaði kappræðunum þrátt fyrir það. Þetta var eins og að horfa á uppáhaldsfótboltaliðið manns tapa 4:1 þegar maður bjóst við 14:2 tapi og prísa sig svo sælann eftir leikinn að ekki fór verr.


Best of Sarah Palin...

Það er ekki úr vegi að rifja upp nokkur gullkorn the hockey mom í tilefni þess að senn mun hún takast á við Biden í varpinu. Það er hverjum heilskyggnum manni ljóst að Sarah er allsendis ófær um að taka að sér starf varaforseta og ef einhver er enn í vafa, þá vinsamlega hlustið á viðtöl hennar við Katie Couric í vikunni. Það hríslast um mann kjánahrollurinn - aftur og aftur. Meira að segja Kathleen Parker á National Review Online (sem seint verður talinn vinstrisinnaður miðill) er búin að fá nóg.

 No one hates saying that more than I do. Like so many women, I’ve been pulling for Palin, wishing her the best, hoping she will perform brilliantly. I’ve also noticed that I watch her interviews with the held breath of an anxious parent, my finger poised over the mute button in case it gets too painful. Unfortunately, it often does. My cringe reflex is exhausted.

Góða grein er að finna á Slate í dag um miður góða frammistöðu hennar og þó Slate sé kannski heldur oftar hallandi til vinstri þá er þar oft að finna beittar og vel skrifaðar greinar sem gagnrýna fyrirmenn beggja flokkanna. Augljóst er að margir eru uggandi yfir þeim möguleika að Palin vermi toppsætið í húsinu hvíta. Maður verður að efast verulega um dómgreind McCain og í ljósi sérkennilegra ummæla hans um ýmis málefni síðastliðnar vikur þá veltir maður því fyrir sér hvort eitthvað af ryki sé farið að setjast á harða diskinn í kolli hans. Eins og einhver sagði: Be afraid, be very afraid...

Að lokum og sem útskýring á titli færslunnar...

 


Fær Sarah Palin sérmeðferð í fjölmiðlum...?

Nú fara kappræður frambjóðenda senn að hefjast og er mikil spenna í mönnum. McCain og Obama munu takast á af hörku í frjálsri aðferð, þ.e. tekist verður á án þess að allt sé skrifað og ákveðið fyrir fram.

Augljóst er að Repúblíkanar treysta Söru ekki vel til að takast á við harðjaxlinn og orðhákinn Biden sem augljóslega hefur mun meiri reynslu. Kappræður varaforsetaefnanna munu hafa mun strangari leikreglur með styttri og einfaldari spurningum og minni tíma til andsvar. Auk þess verður minna um tækifæri til "freewheeling" þar sem menn (og konur) takast á án handrits í intellektúal akróbatík. Vonandi er þetta bara orðrómur því að við eigum skilið að sjá frambjóðendur tala án handrits.


Sérlega fyndið...

Þetta McCain atriði frá Saturday Night Live er sérlega fyndið. Orðrómur segir að Al Franken hafi eitthvað haft puttana í gerð þess sem gamall SNL grínisti. Í öllu falli, þetta er hræðilega fyndið atriði og vel þess virði að sjá.

Smellið hér og síðan á myndina frá NBC.com ef hlekkurinn að ofan virkar ekki (ég gat ekki fundið þetta atriði á YouTube...).


Er líffræðilegur munur á Repúblíkönum og Demókrötum...?

Já, kannski...

Það var merkileg rannsókn birt í Science í vikunni. Rannsókn sem styður það að áhangendur mismunandi stjórnmálaflokka kunni að vera mismunandi á fleiri sviðum en því pólitíska. Því miður er greinin í fullri lengd læst með lykilorði en sem er ver og miður þar sem hún er hin áhugaverðasta og vildi ég gjarnan geta límt hana hér inn.

Vísindamenn í Nebraska höfðu samband við 46 manns og spurðu um stjórnmálaskoðanir ásamt því að leggja fyrir þá spurningalista um ýmis mál er verið hafa í deiglunni s.s. varnarmál, fóstureyðingar, innflytjendur og réttindi samkynhneigðra. Þannig fengust góðar upplýsingar um hvort viðkomandi var "conservative" eða "liberal". Að þessu loknu voru þáttakendur látnir horfa á allskyns myndir, bæði ógnvænlegar og ekki ásamt því að þeir voru áreittir með mismunandi háværum hljóðum. Meðan á þessu stóð voru mæld alls kyns líkamsviðbrögð til að meta hvernig líkamunn svaraði mismunandi áreitum.

First, they were attached to equipment to measure skin conductivity, which rises with emotional stress as the moisture level in skin goes up. Each participant was shown threatening images, such as a bloody face interspersed with innocuous pictures of things such as bunnies, and rise in skin conductance in response to the shocking image was measured. The other measure was the involuntary eye blink that people have in response to something startling, such as a sudden loud noise. The scientists measured the amplitude of blinks via electrodes that detected muscle contractions under people's eyes.

The researchers found that both of these responses correlated significantly with whether a person was liberal or conservative socially. Subjects who had expressed a high level of support for policies "protecting the social unit" showed a much larger change in skin conductance in response to alarming photos than those who didn't support such policies. Similarly, the mean blink amplitude for the socially protective subjects was significantly higher, the team reports in tomorrow's issue of Science. Co-author Kevin Smith says the results showed that automatic fear responses are better predictors of protective attitudes than sex or age (men and older people tend to be more conservative).

Annars útskýrir Washington Post þetta betur en ég get gert. Niðurstaðan er kannski ekki sú að Repúblíkanar og Demókratar séu mismunandi saman settir (eins og nokkuð villandi titill færslunnar gæti gefiið til kynna) heldur sú að fólki með konserfatífar skoðanir virðist bregða frekar en hinum sem meira líberal eru sú þeim sýndar myndir eða útsettir fyrir hljóðáreiti. Eða er þetta kannski á hinn veginn, þ.e. þeir sem eru að eðli sínu tortryggnir og bregður frekar séu líklegri til að hafa konservatífar skoðanir (og þá líklegri til að kjósa Repúblíkana...).

Kannski er eitthvað til í frasanum politics of fear...

 

Repúblíkani...?

 


Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband