Hvort fitnum vér enn (eða, you've come a long way baby)...

Þá er bloggfríi lokið, dagurinn farinn að styttast, ég og familían flutt eina ferðina enn og nú aftur til Iowa, þ.e.a.s. langt inn á kornakurinn ógurlega. Hér er fínt að vera.

Annars ætlaði ég ekki að ræða um mig (ekki enn) heldur um vaxandi mittismál landa minna hér vestra. Enn þarf að slaka á beltinu en offita sótti í sig veðrið í 31 ríki BNA síðasta árið. Ekkert ríki grenntist. Sem fyrr fer þá leiðir Mississippi hópinn og náði þeim merka áfanga að verða fyrsta ríkið þar sem meira en 30% eru of feitir (þ.e.a.s. með "body mass index" [BMI] hærri en 30 en BMI er skilgreindur sem BMI = kg / m²). Hver getur líka hreyft sig í Mississippimollunni. Mitt fólk í Iowa stendur sig litlu betur en við erum í 20sta sæti hvað varðar mittismál en mínir fyrri sveitungar í Minnesota voru heldur betur á sig komnir þó þar væri ástandið hreint ekki gott. Coloradobúar eru grennstir og má kannski þakka heilnæmu fjallaloftinu það.

Ástæður þessa eru margvíslegar og sumar hverjar reyfaðar í skýrslunni sem vísað er til að ofan. Það vekur m.a. athygli að 22% Bandaríkjamanna virðast ekki hreyfa sig spönn frá rassi ef marka má könnunnina og er það sennilega vanmat. Flestir hreyfa sig mun minna en mælt er með. Svo étur fólk líka rusl, bæði skólabörn sem fullorðnir.

Það þarf ekki að tíunda áhrif offitu á heilsufar manna en búast má við vaxandi faraldri sykursýki, hjarta- og æðasjúkdóma ásamt slitgigt ef svo heldur áfram og ætla má að sá bagginn verði í orðsins fyllstu merkingu þungur að bera, bæði fyrir einstaklinginn og þjóðfélagið í heild en ætla má að óheyrilegum fjármunum verði varið í meðferð offitutengdra sjúknóma á komandi árum og áratugum.

Hvað kemur þetta okkur við á Íslandi? Heilan helling því við sækjum í sama farið þó enn eigum við langt eftir til að ná Mississippi. But, we've come a long way...